George Friedman bu görüşlerini 2011 yılında yayınladığı “Gelecek 10 yıl” adlı kitabında dile getirmiştir.

​

Afganistan ve Pakistan

Afganistan’daki savaş Pakistan’ın dengesini bozmaya devam ederken Hindistan-Pakistan dengesinin tamamen bozulması da pek uzak değil.[1]

​

Amaç, El Kaidenin bu ilkel toprak parçasını üs olarak kullanmasını engellemek ama Afganistan’ın teröristler için sığınacak bir liman olmasını engellemek hiçbir başarı sağlamıyor çünkü El Kaidenin ilkelerini izleyen gruplar Yemen’den Cleveland’a kadar her yerde büyüyebilirler.[2]

​

Afganistan ve Pakistan’ın her biri farklı etnik gruplar ve aşiretlere bölünmüş aynı ırktan gelmiş olmaları ve aralarındaki politik sınırın pek fazla bir anlam taşımaması gelecek on yılda denge sağlamak için kabullenilmesi gereken önemli bir gerçek. Bu iki ülkenin toplam nüfusu 200 milyondan fazla ve bölgede sadece 100 bin kadar askeri olan Birleşik Devletler asla isteklerini dayatıp bölgede istediği gibi bir düzen sağlayamaz. [3]

​

Ayrıca, öncelikli stratejik sorun Afganistan’da değil Pakistan’da yatıyor ve bölgede gerçek anlamdaki güç dengesi aslında Pakistan ve Hindistan arasında. İkisi de nükleer güce sahip ve birbirlerine karşı takıntılılar. Hindistan daha güçlüyken, Pakistan daha kolay savunulabilen topraklara sahip. İki ülke Birleşik Devletler’in tam olmalarım istediği gibi sabit bir karşıtlıkta kaldılar. [4]

​

Pakistan Birleşik Devletler’in baskısı altında kalıp Afganistan’daki ABD güçlerine katılır ve El Kaide’yle savaşırsa, Hindistan la aralarında var olan denge yıkılır ve Hindistan bölgede egemen güç olur. Afganistan’daki savaş kaçınılmaz olarak Pakistan’a sıçrayacaktır, bu da Pakistan devletini zayıflatıp iç çekişmelere neden olabilir. Bu kesin değil ama yine de görmezden gelinemeyecek kadar muhtemel. Himalayalar’ın diğer tarafında sıkışmış olan Çinliler dışında belirgin bir düşmanı olmayan Hindistan, kaynaklarım kullanıp Hint Okyanusu havzasına hükmetmeye çalışabilir. [5]

​

Bu yüzden gelecek on yılda bu bölgedeki öncelikli Amerikan stratejisi güçlü ve tutarlı bir Pakistan’ın kurulmasına yardım etmek olmalıdır. Bu yaparken anlamlı adım Afganistan’daki savaşı bitirerek Pakistan üstündeki yoğun baskıyı azaltmaktır. Pakistan hükümetinin belirli ideolojisinin pek fazla önemi yok. [6]

​

Pakistan’ı güçlendirmek sadece Hindistan’la dengenin düzelmesine yardım etmekle kalmaz, Pakistan’ın Afganistan’a örnek teşkil etmesini de sağlar.[7]

​

Afgan savaşı muhtemelen Vietnam Savaşı gibi, üstünde pazarlık yapılmış bir barış anlaşmasının imzalanıp isyancı gücün (bu durumda Taliban) kontrolü almasına izin vererek sonuçlanacak. Daha güçlü bir Pakistan ordusunun Taliban’ı ezmek gibi bir amacı olmayacak ama onu kontrol etmeye razı olacaktır. Pakistan devleti hayatta kalır, bu Hindistan’ı dengeler ve bu da ABD’nin bölgede başka noktalara odaklanmasına izin verir. [8]

​

Hindistan

Avustralya gibi Hindistan da coğrafi açıdan izole olmuş bir alt kıta ama Avustralya’nın tecridi yüz binlerce kilometrelik deniz yüzünden ve daha göze görünür. Ama Hindistan muhtemelen okyanustan daha zor aşılacak kara bariyerleriyle çevrili, kendince bir ada. Himalayalar kuzeyden ve dağlık ormanlar da doğudan ulaşımı engelliyor. Güneyde, Birleşik Devletler donanmasının egemen olduğu Hint Okyanusu etrafını çeviriyor. [9]

​

Hindistan için en büyük sorun batıda, çölün ve Pakistan’ın olduğu yerde. Bu İslami devlet çoğunluğu Hindu olan Hindistan’la birçok kez savaşta ve ilişkiler çok soğukla düşmanca arasında değişiyor. [10]

​

Hindistan üç görevi olan büyük bir ordu barındırıyor. Birinci görevi, Pakistan’ı dengelemek. İkincisi, kuzey sınırını Çin istilasından korumak. En önemlisi, Hindistan ordusunun, Çin ordusu gibi ulusun iç güvenliğini garanti etmesi.[11]

​

Hint donanmasının gelişimini ABD çıkarlarını tehdit etme noktasından aşağıda tutabilmek için ABD Hindistan’ın savunma harcamalarını donanma yerine kara kuvvetlerine ve taktik hava kuvvetlerine yönlendirmek için uğraşacak. Bunu başarmanın ve ABD için uzun dönemli bir sorunu önceden çözmenin yolu ABD’nin daha güçlü bir Pakistan’ı desteklemesi. Bu, Hindistan’ın güvenliğini planlayan kişilerin dikkatini denizde değil karada tutar.[12]

​

Hindistan ekonomik gelişim açısından Çin’in gerisinde, bu yüzden henüz Çin’in yaşadığı zorluklarla karşılaşmıyor. Gelecek on yılda Hindistan ekonomik olarak öne çıkacak ama tek başına ekonomik güç, ulusal güvenliğe veya Hint Okyanusu’na hükmedecek bir güce dönüşemiyor. Hindistan’ı fazla güvende hissettirmek ABD çıkarlarına hizmet etmiyor. [13]

 

 

Kaynaklar

[1] Gelecek On Yıl. George Friedman. Pegasus: 2012

[2] Gelecek On Yıl. George Friedman. Pegasus: 2012

[3] Gelecek On Yıl. George Friedman. Pegasus: 2012

[4] Gelecek On Yıl. George Friedman. Pegasus: 2012

[5] Gelecek On Yıl. George Friedman. Pegasus: 2012

[6] Gelecek On Yıl. George Friedman. Pegasus: 2012

[7] Gelecek On Yıl. George Friedman. Pegasus: 2012

[8] Gelecek On Yıl. George Friedman. Pegasus: 2012

[9] Gelecek On Yıl. George Friedman. Pegasus: 2012

[10] Gelecek On Yıl. George Friedman. Pegasus: 2012

[11] Gelecek On Yıl. George Friedman. Pegasus: 2012

[12] Gelecek On Yıl. George Friedman. Pegasus: 2012

[13] Gelecek On Yıl. George Friedman. Pegasus: 2012