200’de Roma İmparatorluğu’nun Nüfus Yapısı

Roma İmparatorluğu 200 yılına kadar gelişmesini sürdürdü. Nüfusu 46 milyonu buluyordu. Bunun 28 milyonu Avrupa topraklarında yaşıyordu. Bu dönemde tüm Avrupa’nın nüfusu 36 milyon civarındaydı.

​

Bu en yüksek dönemdir. Sonraki 4 yüzyıl boyunca gerileme dönemidir. MS 600 yılına gelindiğinde Avrupa’nın nüfusu %25’ten fazla azalarak 26 milyona geriledi. Roma imparatorluğu çökmüş ve yeni bir toplum yapısı ortaya çıkmıştı.

8.yüzyıldan itibaren nüfus tekrar artmaya başladı. 9. Yüzyılın başlarında 30 milyona, 1000 yılında ise 36 milyona ulaştı. Hızlanma ivmelenerek devam etti. 14. yüzyılın başında 80 milyona ulaşılmıştı.

​

Bu nüfusun dağılımı da oldukça farklıydı. Klasik çağlarda Avrupa nüfusunun eksenini Yunanistan ve İtalya’nın da içinde bulunduğu Akdeniz kuşağı oluşturuyordu. Yeni Avrupa’nın eksenini kıta Avrupası oluşturuyordu. Balkanlar ve Yunanistan’da artış sınırlı olmuştu. Kuzey Avrupa, Akdeniz dünyasından daha hızlı büyüyordu.

​

1347’den itibaren Avrupa’da veba salgını başladı. 1347-53 yılları arasında Avrupa nüfusunun 1/4’ü vebadan öldü. 1400 başlarına gelindiğinde Avrupa nüfusu 80 milyondan 60 milyona gerilemişti.

​

15. yüzyıldan itibaren toparlanma başladı. 1500’de tekrar 80 milyona ulaşıldı. 1600’de 100 milyon, 1700’de ise 120 milyon oldu.

​

Ekonomi, gelişen teknoloji ve Asya ve Amerika'ya giden deniz yollarının bulunması sayesinde, daha güçlü, üretken hale gelmişti. 

​

1618-1648 yılları arasındaki 30 yıl savaşları daha fazla büyümeyi engellemişti.

​

Bundan sonraki dönem artış çok daha hızlıdır. 1750’de 140 milyon olan nüfus 1845 yılına gelindiğinde 250 milyona ulaşmıştı. Daha önce eşi görülmemiş bu büyüme sadece doğum oranlarındaki artıştan kaynaklanmıyordu. Yaşamın uzunluğu ve kalitesi artmış, buna bağlı olarak ölüm oranları azalmıştı.

​